wiedźma Margo wiedźma Margo
4706
BLOG

FALE FOTONOWE i "NIEWIDZIALNE ŚWIATŁO"

wiedźma Margo wiedźma Margo Nauka Obserwuj temat Obserwuj notkę 151

 

Wstęp
 
„Każdej energii (spoczynkowej, kinetycznej, potencjalnej) odpowiada pewna "masa", w szczególności energii całkowitej obiektu (układu) fizycznego odpowiada masa relatywistyczna.”
 

1masa relatywistyczna

 
Wykres [z Wikipedii] zależności masy relatywistycznej od prędkości (wyrażonej jako część prędkości światła c).
 
Dlaczego przy prędkościach świetlnych masa raptownie wzrasta, podobno aż do nieskończoności?

"Nierelatywistycznamechanika kwantowa (podobnie jakmechanika klasyczna) nie zajmuje się zagadnieniami dotyczącymi ruchu obiektów materialnych z prędkościami relatywistycznymi, a zatem osiągnięcie prędkości nadświetlnej nie jest sprzeczne z jej formalizmem.Równanie Schrödingera, będące podstawą mechaniki kwantowej, nie jest zgodne ze szczególną teorią względności (relatywistycznie niezmiennicze są równaniaKleina-Gordona iDiraca). Nierelatywistyczna mechanika kwantowa uwzględnia tylko poprawki relatywistyczne związane z masą, energią i innymi wielkościami. Próba rozwiązania tego problemu była jedną z podstawowych motywacji do stworzenia teorii pól kwantowych.

Przy użyciu stanów splątanych możnateleportować stany cząstek pomiędzy dowolnie odległymi od siebie punktami. Warto zauważyć, że nie można w ten sposób przesyłać żadnych obiektów materialnych (takich jak atomy), a jedynie ustalać stany kwantowe obiektów już znajdujących się na miejscu.

Zgodnie z przewidywaniami mechaniki kwantowej zjawisku temu nie towarzyszy żadne opóźnienie zależne od odległości. Przez długi czas uważano to za zjawisko sprzeczne z teorią względności (paradoks EPR). Wlatach 60. XX wiekuJohn Stewart Bell pokazał, że takiej sprzeczności nie ma (twierdzenie Bella), a sam proces nie może być wykorzystany do przekazywania żadnych informacji z prędkością nadświetlną. W teorii metoda ta jest wykorzystywana wkryptografii kwantowej do równoległego generowania w dwóch oddalonych punktach identycznychkluczy do szyfru w taki sposób, aby nikt z zewnątrz nie był w stanie ich odczytać."[Wikipedia]

No dobrze, a w takim razie czym są fotony i jak się poruszają?

"Z kwantowego punktu widzenia światło jest dużym strumieniem fotonów. Bardzo czułe instrumenty optyczne potrafią rejestrować pojedyncze fotony. W zależności od energii fotonów promieniowanie, na które się składają, ma inną [różną] nazwę. I tak mówi się (poczynając od najwyższej energii fotonu) o  promieniowaniu gamma,rentgenowskim (promieniowaniu X),ultrafiolecie,świetle widzialnympromieniowaniu podczerwonym (podczerwieni),mikrofalachfalach radiowych (promieniowaniu radiowym). Jednak zfizycznego punktu widzenia wszystkie te rodzaje promieniowania mają jednakową naturę. Fotony poruszają się zprędkością światła. W próżni fotony mogą pokonywać dystanse wielu miliardówlat świetlnych, poruszając się po torach lekko tylko zakrzywianych przez pola grawitacyjne ciał niebieskich. Zakrzywienie to, przy odpowiedniej konfiguracji źródła i masy powodującej zakrzywienie, może prowadzić do efektusoczewkowania grawitacyjnego."[Wikipedia]

 

promieniowanie świetlne

 

żródło rysunku: www.alberteinstein99.blox.pl/html

A mnie zastanawia, co to znaczy, że fotony poruszają się z prędkością  światła i jaka może być ich energia czyli od czego zależy zmienność energii fotonów, ktora określa, albo dzięki której my potrafimy określić rodzaje promieniowania?

 
Teza
 
Prędkość rozchodzenia się fal fotonowych [eteru] może dowolnie przekraczać prędkość światła c aż do nieskończoności.
 
Znane są wzory na długość fali lambda l
 
(1) lambda = v * T
v – prędkość fazowa fali (
T – okres fali
 
Przy zmiennej prędkości fazowej zachodzi zmiana częstotliwości fali:
(2)   lambda= v/f
gdzie:
v – prędkość rozchodzenia się fali
f - częstotliwość
 
Z przekształcenia wzoru (1) wynika, że:
(3) T =lambda / v
gdzie:
v – prędkość fazowa fali
 
Istnieje także wzór na częstotliwość fali:
(4) f = n/t
gdzie:
f - częstotliwość
n – liczba drgań
t – czas, w którym te drgania zostały wykonane.
 
Założenie
 
Dla fal fotonowych okres T jest zawsze stały i wynosi 1.sekundę.
T = 1s
 
Dowód
 
fale fotonowe
 
Gdybyśmy odwołując się do wzoru:
(1) lambda = T * v
przyjęli założenie stałego okresu i stałej prędkości fali fotonowej v = c (energii fali fotonowej), to zamiast wzoru:
(5)  lambda = 1s * v
mielibyśmy wzór:
(6) lambda = 1s * c
i okazuje się, że w takim przypadku ani długość fali, ani amplituda fali fotonowej nie mogłyby ulegać zmianom. Znaczyłoby to, że fale fotonowe mają stałą częstotliwość. Uważam, że takie założenie byłoby fałszywe. Według mnie fotony są "cząstkami"- oscylatorami o zmiennej częstotliwości.
 
Z przedstawionego przeze mnie rysunku wynika, że możliwa jest zmienna częstotliwość fali związana ze zmianami długości i amplitudy fali fotonowej, ale tylko wtedy, gdy zwiększa się energia takiej fali, co zapisałam jako: c + ...+ c.
 
Inaczej możemy zmienną energię fali fotonowej zapisać używając znaku "n" jako wielokrotności wartości c czyli: n c,
stąd:
 
(7) lambda = 1s * n * c
gdzie:
c - energia = prędkość oscylacyjna pojedyńczego fotonu
n – ilość fotonów współtworzących falę
n * c – energia fali fotonowej.
 
Znany jest wzór na okres fali:
(3) T = lambda / v
gdzie:
v – prędkość rozchodzenia się fali.
 
Natomiast w przypadku fal fotonowych T – zgodnie z przyjętym przeze mnie założeniem - jest równe 1. sekundzie czyli teraz mamy:
(6) 1s = lambda / v
 
Z przekształcenia tego wzoru wynika, że długość fali jest zależna od okresu i prędkości rozchodzenia się fali czyli:
(7) lambda = 1s * v
 
W takim przypadku zmienność długości fal fotonowych jest zależna wyłącznie od prędkości rozchodzenia się tych fal. Ale są to fale, które muszą przekraczać „stałą" prędkość światła c. Możemy to sprawdzić. Najpierw przyrównam: v – prędkość rozchodzenia się fali do: n * c - energii fali fotonowej. I pod v wstawię do wzoru n*c:
 
(8) lambda = 1s * n  c
 
stąd
(9) n*c = lambda/ 1s
 
I rzeczywiście w takim przypadku długość fal fotonowych może być zmienna i zależna od energii fali wynikającej z ilości fotonów współtworzących (składających się na) daną falę.
 
Podstawiając zamiast v – prędkość rozchodzenia się fali, energię fali fotonowej n *c dokonałam przyrównania zmiennej prędkości rozchodzenia się fali do zmiennej energii fal fotonowych:
 
(10) 1s * v  = 1s * n  c
 
stąd:
v = 1s * nc / 1s
 
Teraz możemy energię fali fotonowej przyrównać do energii poruszającego się masywnego obiektu:

(12) mv²= nc²

stąd:

(13) c² = mv²/n

gdzie:

n- ilość fotonów współtworzących ośrodek lub obiekt.

I w tym wzorze mamy rzeczywiste przyrównanie masy poruszającej się z daną prędkością do energii,ponieważ obiekty posiadające masę nie mogą poruszać się z prędkościa przekraczającą "stałą" prędkość światła. I rzeczywiście w tym przypadku wielkość c stanowi ogranicznie prędkości. Natomiast różne rodzaje promieniowania, na przykład występujące w formie galaktycznych dżetów, mogą przekraczać te prędkości, ponieważ tu nie mamy do czynienia z obiektami (ciałami), lecz promieniowaniem czyli energią przenoszoną przez fotony (fotonowe fale promieniowania świetlnego).

 
Wnioski:
 
1. Energia fal fotonowych może być równoważna z prędkością rozchodzenia się tych fal.
 
2. Prędkość rozchodzenia się fal fotonowych może być zmienna i może dowolnie przekraczać prędkość światła c.
 
3. W przypadku fal fotonowych zmiana długości fali (skladowej) POJEDYNCZEGO FOTONU W UKLADZIE jest wprost proporcjonalna do zmiany amplitudy, a odwrotnie proporcjonalna do przyrostu energii danej fali fotonowej.
 

"Teoria falowa Maxwella nie wyjaśnia jednak wszystkich własności światła. Ale teoria ta przewiduje, żeenergia fali świetlnej zależy wyłącznie od jej natężenia i nie ma związku z jejczęstotliwością. Pomimo to szereg różnych, niezależnych eksperymentów pokazuje, że energia przekazywana atomom przez światło zależy wyłącznie od częstotliwości światła, a nie od jego natężenia." [Wikipedia]

Jeśli fotony "wędrują" - oscylują, to amplituda ich fali i częstotliwość musi być zmienna. "Wędrowaniem" w takim przypadku jest zmiana właściwości przestrzeni, ośrodka (przechodzenie z jednego stanu do innego). Co innego w przypadku fal "stojących",których pozycja w przestrzeni jest niezmienna. Fala stojąca to w istocie drgania ośrodka nazywane też "drganiami normalnymi" .  No i okazuje się, że "idealna" fala stojąca w zasadzie przestaje być falą - nie występuje propagacja czyli rozchodzenie się - "wędrowanie".

Oto "fala stojąca w ośrodku stacjonarnym. Punkty oznaczająwęzły fali" Wikipedia]:

fala stojąca

A niżej "fala stojąca (czarna) będąca złożeniem dwóch fal biegnących w tym samym kierunku, ale o przeciwnych zwrotach (czerwona i niebieska)". [Wikipedia]

fala stojaca 2

Struna zamocowana na dwóch kocach też jest falą. "Fala wzbudzona na obustronnie zamocowanej strunie powstaje na skutek nakładania się (interferencji) fali biegnącej w kierunku zamocowania z falą odbitą. Z oczywistych względów na umocowanych końcach powstają węzły fali." Każde drganie struny można zapisać jako sumę drgań składowych w postaci. I podobne własciwości mają fale fotonowe.

No cóż,  dynanamiczna zmienność amplitudy jest obserwowana na przykład przy badaniach fal mózgowych: alfa, beta, theta i delta... Tam fale intensywnie potrafią "wędrować". Generalnie, gdy jesteśmy pobudzeni - aktywni, wówczas częstotliwość fal mózgowych rośnie, a maleje za to ich amplituda. Kiedy się rozluźniamy wówczas fale mózgowe stają się wolniejsze, a ich amplituda rośnie. Ale niektóre badania wskazują, że jest przeciwnie, bo zależy, co uznamy za pobudzenie czy aktywność... Spotkałam się z badaniami, których wyniki wskazują na fakt, iz bardzo aktywne stają się pewne fale na przykład w czasie głebokiej medytacji. ( Jak znajdę materiały, może uda mi sie je przedstawić).

fale mózgowe

Niemal wszystkie procesy psychiczne dzieją się w naszej podświadomości, a do świadomości przenika ich bardzo niewiele. To podświadomość za nas decyduje. Do świadomości docierają tylko wyniki rozstrzygnięć zapadających w podświadomości.Nieświadomie doświadczamy tego, czego chce nasza podświadomość i w ten sposób służymy naszemu mózgowi żyjąc w iluzji, że to on nam służy. My nie rejestrujemy i nie dokonujemu wyboru programów, które nasz mózg zapisuje w dzieciństwie i młodości. I działamy w dorosłym życiu zgodnie z zapisanymi programami. Ale istnieje też możliwość zmiany tych zapisów. Jeśli ktoś ma taką potrzebę, to może tego dokonać. Za pomocą fotonów :-) 

połączenia

Wiadomo, że fale o różnych długościach mogą w różnych ośrodkach rozchodzić się z różnymi prędkościami. Zjawisko to nazywane jest dyspersją fali. Powoduje ona na przykład: rozszczepienie – załamywanie się fal pod różnymi kątami, zależnie od ich długości. Następuje wówczas rozkład fali na fale składowe np. rozszczepienie światła w pryzmacie.  W optyce długość fali jest zależna od częstotliwości i odwrotnie.

kulka

"Dyspersja fal to zależnośćprędkości fazowej fal od ich częstotliwości. W wyniku rozchodzenia się fal w ośrodku dyspersyjnym fale o różnej częstotliwości rozchodzą się z różną prędkością, oznacza to że prędkość rozchodzenia się odpowiedniego sygnału, zwanaprędkością grupową jest inna niż prędkość rozchodzenia się fazy fali (prędkość fazowa) i także zależy od częstotliwości. Dyspersja jest zjawiskiem powszechnym, ulegają jej prawie wszystkie rodzaje fal w bardzo wielu ośrodkach." [Wikipedia]

Ogólnie dyspersja to "rozproszenie, zmienność, zróżnicowanie jednostek zbiorowości statystycznej z uwagi na pewną cechę mierzalną. Im bardziej wartości cechy jednostek są skupione dookoła swej średniej, tym mniejsza jest dyspersja i odwrotnie – im bardziej są rozproszone, tym większa jest dyspersja." [Wikipedia] Dyspersja ma spory wpływ na to, jak i co widzimy albo..., że w ogóle COŚ widzimy.

Przykłady dyspersji:

1. metal - Mikrostruktura austenitu

dysp1

2. Powiększenie 1000-krotne perlitu, frakcja ziarnowa 0,63 - 1,25 mm

perlit

 3. atmosferyczna

dysp.atmosf.

 

4. I "kosmiczna" dyspersja :-)

hubble

 


 

 

 
 
 
 
 

" Rzeczywistość składa się z nieskończonego strumienia interpretacji postrzegania, które my, jednostki posiadające specyficzne członkostwo nauczyliśmy się odczuwać jako oczywiste. (...) Nasz odbiór rzeczywistości jest przez nas uznawany za tak niepodważalny, że podstawowe założenie magii traktujące go jedynie jako jeden z wielu opisów, niełatwo przyjąć poważnie." " Don Juan - człowiek wiedzy i nauczyciel Carlosa Castanedy. ------------------------------------------------- dodatek z dnia 13.09.09 "Każdy człowiek tworzy swoją osobistą historię ze swojej własnej i jedynej w swoim rodzaju perspektywy. Po co w takim razie narzucać innym swoją wersję, jeśli będzie ona dla nich nieprawdziwa? Kiedy to zrozumiesz, nie będziesz odczuwać potrzeby obrony tego, w co wierzysz. Nie jest ważne to, aby mieć rację i dowieść innym, że są w błędzie. Postrzegaj każdego człowieka jako ARTYSTĘ, kogoś, kto ma ci do opowiedzenia jakąś historię. Wiedz, że to, w co wierzą inni, jest po prostu ich punktem widzenia, i że nie ma to z Tobą nic wspólnego." Don Miguel Ruiz ------------------------------------------------- -------------------------------------------------- Moje notki "unifikacyjne": 1. Geometria kwantowa 1 2. Geometria kwantowa 2 3. Geometria Kwantowa 3 -wstęp do kwantowej grawitacji 4. Geometria kwantowa 4 5. Torusy 6. Prędkość grawitacyjna a stała Plancka 7. Kwanty światła i eter - część I. 8. Kwanty światła i eter - część II. pozostałe notki w polecane strony

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Technologie